خوارزمی

ابوجعفر محمد بن موسی خوارزمی[۱] (۸۵۰–۷۸۰ م) (۱۸۵–۲۳۳ ه‍.ق) ریاضیدان، ستاره‌شناس، جغرافی‌دان،[۲] فیلسوف و مورخ و همه‌چیزدان ایرانی[۳][۴][۵] در دوران خلفای عباسی‌ (از هارون‌الرشید تا متوکل) بود. وی بیشتر عمر خود را در بغداد زیست[۴][۶] و از اعضای دارالحکمه بود.[۱][۷] شهرت وی در ریاضیات، به‌ویژه جبر است